وداع آخر
07 خرداد 1402
_وداع آخر’
آخرین خداحافظی ات را تصور کن آنچنانی که برای بار آخر است که با او حرف می‌زنی، سلام می‌کنی، می‌خندی، گریه می‌کنی و یا با قهر از او رو بر می‌گردانی…
آن نگاه آخر را تصور کن، دلت می‌آید که او را برای همیشه نبینی؟
آخرین صفحه‌ی چت دنیای مجازیت؟؟
و یا شاید آخرین بازی کودکانه با فرزند خردسالت!
آخرین نمازت را تصور کن که روی سجاده ی گلبهی سوغات نجف ات با چادر پر شده از شکوفه های بهاریت و عطر حرم و آخرین سجده بر تربت کربلایت!
همه‌ی آن بغض های فروخورده در گلویت را تصور کن…
کینه،کدورت و آخرین غبطه و حسادت بچه‌گانه‌ات را، آخرین خشم فروخورده بر پوست کندن انگشتانت!
آخرین حرفهای برجا مانده بر قلبت…
آیا زندگی ارزشش را داشت، که اینچنین کوله باری برای آخرت ببندی؟!
_ما مستاجریم، باید به خانه برگردیم…’
✍ 🏻 سین مختاری
________________
#پائیزنوشت
3/خرداد/02