​باد هوهو می‌کند. صدای رقص برگ‌های خشک در کوچه می‌پیچد.امشب دلتنگت شدم، شبیه شیشه‌های خالی عطر، کنار آینه‌ی روی میز. شبیه نامه‌های قدیمی در لابه‌لای آلبوم عکس، جایی که هر ورقش، داستانی از روزهای گذشته را روایت می‌کند؛ مثل تمام خنده‌های از ته دل که هنوز… بیشتر »

فنجان را روبه‌رویش می‌گذارم و می‌گویم: _قهوه‌ اسپرسوست که دوست داری. ضربانش بالا می‌رود. سرش را برمی‌گرداند و می‌گوید: +دیگر دوست ندارم. قهوه تلخ است، شبیه به دلتنگی. به فنجان دستی می‌کشم و می‌گویم:  - منِ عزیزم می‌دانم که دلتنگی، اما تو با دلتنگی انس… بیشتر »

کوله‌پشتی‌ها را روی زمین رها کردم. برای بار چندم بود که باید از پشت تلفن، تذکرات مامان و بابا را به جان می‌خریدم و چک سفید امضا به دست‌شان می‌دادم که مغزبادام و نور دیده‌شان را سالم برمی‌گردانم. تلفن قطع شد و امواج دلم مواج‌تر. می‌دانستم اگر با مهدی در… بیشتر »

انگار که وزنه‌ای چند کیلویی به پا بسته باشیم، آهسته و خسته از میان موکب‌ها و گیت‌های مرز مهران، عبور می‌کنیم. سرو صورت‌هایمان از عرق خیس است. بطری‌بطری آب می‌خوریم، اما خنک نمی‌شویم. دست نوازشگر پنکه‌ها و کولرهای آب‌پاش به استقبال‌مان می‌آیند. قطرات آب… بیشتر »